Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
muakkib — (A.) [ ﺐﻘﻌﻡ ] takip eden, izleyen … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUAKKİB — Ardına düşen, takib eden, ardından koşan. * Tağyir ve ibtal eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük